लगातार हारिरहे …

    जेठ १७, २०७७         

तिम्रो साँच्चिकै माया लागेर आयो सपना ।
म लाजले भुतुक्कै भए ।
कताकता नरमाईलो लागिरहेको थियो । अहिले आएर उसलाई माया लाग्नु पनि स्वभाविक नै थियो । किनकी म लगातार पाँचपटक लुडोमा हारेकी थिए ।

शुरूमा म रमाईलोको लागि अनि टाइम पासको लागि मात्र लुडो खेल्थे । ऊसँग लुडो खेलेपछि नै मलाई खेल र वास्तविक जिन्दगीको खेलको अर्थ उस्तै– उस्तै लाग्न थालेको हो । लुडोको टोकन जस्तै ।

---

लुडो जितेकोमा निकै दम्भ देखाउने उसले तेस्रो पटकमा यो वाक्य भनेको थियो । त्यो पनि गेमको अन्तिम–अन्तिम चरणमा । म केही जवाफ फर्काइन् । म फेरी हारे । परिचित तर बोलचाल थिएन । कुरा हुनुपूर्व नै लुडो खेल्नको लागि इन्भाइट गरेको थियो । सामान्य चिनजान थियो नै । पाँच–पाँच पटक लुडोमा उपविजेता हुनु सामान्य कुरा थिएन मेरो लागि ।

‘मलाई हराउने सपना नदेखे हुन्छ, नो चान्स, नेभर’ भन्दै उसले बडो फूर्तिका साथ जित्यो । म निरीहजस्ती भए । तर लगातार हारिरहे । भाग्य पनि कस्तो ? म अरूलाई प्रायजसो जित्थे ।

तर उसले लगातार जितिरह्यो । ६ नम्बरको अंक आउँदै आउँदैनथ्यो, मुस्किलले ५ आउँथ्यो । प्राय १ र ३ मात्र आएको देखेर म आफै दंग पर्थे । उसले तेस्रो पटक गेम खेल्नको लागि इन्भाईट गर्दा एक मनले सोच्यों ह्या यो सँग खेल्दैन । म ज्वाइन पनि भएन ।

‘हारेर भागेको, मैले पहिले नै भनेको थिए नि मलाई हराउने सपना नदेखे हुन्छ, नेभर भन्दै’ फेरी च्यालेन्ज ग¥यो ।

‘खेलुम फेरि’ मैले म्यासेज सेन्ट गरे ।
‘इन्भाइट मि’ उसको रिप्लाई थियो । ‘नेभर’ लेखेर म्यासेज सेन्ट गरे ।

‘ओके छ त’ भन्दै इन्भाइट ग¥यो । म जित्ने झिनो आसाका साथ ज्वाइन भए । मानौं म ठूलो युद्धमा होमिदै थिए र जित्नै पर्छ भन्ने अठोट थियो । सुरूमै उसको पुनः ६ अंक आयो ।

मेरो धेरै प्रयासपछि ६ आयो । उसको ३ टोकन बोर्डमा पुगिसक्दा मेरो एउटा टोकन बल्ल–बल्ल पुग्यो । यो पटक भने लास्ट–लास्टमा मलाई जिताउनको लागि उसले गलत टोकन प्रयोग ग¥यो तर पनि मैले फेरी हारे ।

‘हाहा कंग्रयाचुलेसन्स टु मि’ भन्दै म्यासेज लेख्यो ।
‘खेलुम फेरी’ मैले मेसेज गरे । ‘हारेर पनि’ उसको रिप्लाई थियो ।

‘उम्, इन्भाईट मि’ मैले म्योसेज सेन्ट गरे । लास्ट पटक कोसिस गर्छु, हारे भने फेसबुकबाटै ब्लक गर्ने सोंच बनाए । यो चौथो पटक थियो । यो पटक भने सुरूमै मैले एउटा टोकन बोर्डमा पास गराए । कता–कता आशा पलायो । फेरि अर्को टोकन बोर्डको संघारमै पुग्याथ्यो ।

फेरी जहाँको तही भयो । उसले तीनवटा टोकन बोर्डमा पास गराइसकेको समयमा मैले दुईवटा टोकन बोर्डमा पास गराईसकेको थिए । यो पटक भने उसको केही फूर्ति थिएन्, न कुनै च्यालेन्ज ।
त्यसपछि उसले नै गलत टोकन प्रयोग गरेर मलाई जिताउने कोसिस ग¥यो ।

‘मलाई हराउने सपना नदेखे हुन्छ, नो चान्स, नेभर’ भन्दै उसले बडो फूर्तिका साथ जित्यो । म निरीहजस्ती भए । तर लगातार हारिरहे । भाग्य पनि कस्तो ? म अरूलाई प्रायजसो जित्थे । तर उसले लगातार जितिरह्यो ।

---

मैले राम्रोसँग थाहा पाउँथे उसले गलत टोकन प्रयोग गरेको । तर उसले जितेर पनि हा¥यो । मैले जितेर पनि हारेको महसुस हुन्थ्यो । लकडाउनको लगभग दुई महिना पुग्दैछ । कामको त्यति लोड छैन् । पत्रिकाको कामबाहेक म हिजोआज लुडो खेल्न थालेको छु । केही काम नपाएकोले मात्रै लुडो खेल्छन् भन्ने एक किसिमको धारणा थियो । खेलको आफ्नै महत्व र अर्थ हुँदो रहेछ ।

‘तिम्ले जानी–जानी गलत टोकन प्रयोग ग¥यौं है, मलाई जिताउन ?’ मैले म्यासेज सेन्ट गरे । ‘होइन्, तिम्ले साँच्चिकै जितेकी हौं’ उसले झुट बोल्यो । शुरूमा म रमाईलोको लागि अनि टाइम पासको लागि मात्र लुडो खेल्थे । ऊसँग लुडो खेलेपछि नै मलाई खेल र वास्तविक जिन्दगीको खेलको अर्थ उस्तै–उस्तै लाग्न थालेको हो । लुडोको टोकन जस्तै ।

मेरो लुडो खेल्ने साथीहरू धेरै भइसकेका छन् । पहिले जस्तो दिनहुँ भेट हुँदैन् । आजकाल सबैजनासँग लुडोमा भेट हुन्छ । प्रायः लुडो नै खेल्छौं । केही ऊ जस्तै आफू हारेर पनि जिताउन कोसिस गर्छन् । कोही मलाई हराउनकै लागि पछि पर्छन् ।

कोही मलाई जिताउनको लागि अप्रत्यक्ष साथ दिइरहेको हुन्छन् । एकपटक मलाई एकराज दाइले ग्रुपमा नै ज्वाइन गर्नुभयो । सबैजना एकसे एक खेलाडी ।

मलाई पनि खुब रमाईलो लागिरहेको थियो । त्यो गु्रपमा प्रतिद्वन्द्वीको टोकन खुब काटिरहेका हुन्थे । लगभग आधा घण्टासम्म कडा प्रतिस्पर्धा चल्ने । मलाई पनि अर्काको टोकन काट्न खुब रमाइलो लाग्यो । यतिसम्म कि म कसरी सेभ हुने ? भन्ने नै बिर्सिसके छु ।

अरूले आफू सेफ भएर मात्र अरूको टोकन काट्थे, म भने मेरो सबै टोकन लुडोको बोर्डमै यूटर्न हुँदासम्म पनि अरूको टोकन काट्नमा लागे । खेल हो कहिले जितिन्थ्यो ।

कहिले हारिन्थ्यो । त्यस्तै एउटा साथी थियो । जो मसँग लगातार हारिरहन्थ्यो । तर पनि खेल्न छोड्दैनथ्यो  । मलाई पनि रमाईलो लाग्थ्यो । उसले जित्नै लाग्दा पनि हाथ्र्याे । यतिकैमा खेल्नेक्रममा उसले सोध्योः

तिम्रो राशि भन त ?
किन ? मैले सोधे

भनन्, एकछिन काम छ । उसले जिद्दी गरेपछि मेरो राशि दिए । एकछिन उसको म्यासेज आयो । म्यासेजमा यस्तो लेखिएको थियो– ‘तपाईहरू दुबै राशिबीच दिर्घकालीन सम्बन्ध कायम गर्न ग्राहो हुनेछ । आफ्नो अस्तित्व र आत्मविश्वास गुमाउने सम्भावना हुन्छ ।’

म्यासेज पढिसकेपछि आश्चर्य हुँदै मैले म्यासेज गरे के हो ?
‘तिम्रो र मेरो राशि मिलाउँदा हाम्रो पात्रोमो राशिफल एप्समा यस्तो देखाउँछ’ उसको जवाफ थियो । तर पनि हामी फुर्सदको समयमा खेल्छौं । त्यस्तै मैले एकजना साथीलाई पनि लुडो खेल्न सिकाए ।

शुरूमा मैले एकै पटक जितेको थिए । केही रमाइलो भएन् । त्यसपछि म जानी–जानी गलत टोकन प्रयोग गरेर हारिदिन्थे । ऊ अहिले प्रफेक्छ भईसके । मैले नै उसलाई लुडो खेल्न सिकाएको हँु ।

अहिले उसलाई जित्न हम्मे–हम्मे पर्छ । लकडाउनको समयमा पनि यो लुडो खेलले पनि झनै आत्मीयता बढाएको छ । अनि लकडाउनको नियमको पनि पालना भएको छ । यहाँ लुडे खेल्ने साथीहरूको नाम त लेखिन् । तर सबैजना लुडोमा नै भेट होला ।